- کاهل کوش (بَ)
تنبل. کاهل رو. کم کار. سست. کاهل قدم. کوشنده به تن آسانی و سستی و تنبلی:
وی بسا تیزطبع کاهل کوش
که شد از کاهلی زگال فروش.
نظامی
وی بسا تیزطبع کاهل کوش
که شد از کاهلی زگال فروش.
نظامی
معنی کاهل کوش - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(آ یَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
سست رو. آنکه آهسته رود. کندرو:
کاهل روی چو باد صبا را ببوی زلف
هر دم به قید سلسله در کار میکشی.
حافظ
کاهل روی چو باد صبا را ببوی زلف
هر دم به قید سلسله در کار میکشی.
حافظ
نوعی خوراکی. طرز تهیه آن چنین است: نان را ریزه کنند همچنانکه برای اشکنه و کشک باب نرم کرده را با روغن و کمی فلفل و زیره و مغز گردکان و نانهای ریزه کرده در دیگ ریزند و دو سه جوش داده فرود آورند و خورند (نوع دیگر از آن هم معمولست) : (ماییم سه چار شخص معهود آزرده ز دور چرخ و انجم . {} داریم هوای کالجوشی از بی برگی نه از تنعم . {} اسبابش جمله هست حاصل جز روغن و کشک و نان و هیزم) (نظام الدین قمری اصفهانی)
سست گام آنکه بسستی راه پیماید: (کاهل روی چو باد صبا را ببوی زلف هر دم بقید سلسله در کار میکشی) (حافظ)
گوش بریده
انباشته شده، خربزه های نارس روی هم چیده شده
از مراتع نشتای شهر عباس آباد تنکابن